Over de helft
Door: Anouk de Lepper
Blijf op de hoogte en volg Anouk
20 April 2015 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hey allemaal,
Sorry dat het een tijdje op zich heeft laten wachten totdat ik mijn blog geschreven heb. Zie dit maar als een goed teken, namelijk dat ik het hier erg naar m'n zin heb. Gelukkig voor jullie schrijf ik nu alleen de echt leuke dingen op, zonder dit te vermengen met het 'saaie' dagelijkse leven van hier.
Om te beginnen zijn we (Agnieszka en ik) samen met Michael (de zoon van Greenodd) en Daan (student uit Amsterdam) naar Krugerpark en panoramaroute geweest. De eerst dag vertrokken we om 5u vanuit Pretoria naar Dullstroom om te ontbijten. Daarna zijn we via de Long Tom Pass (een deel van de panoramaroute) naar Sabie gegaan. Sabie is een klein stadje met daar omheen verschillende watervallen. We zijn naar 4 watervallen gegaan (Horse Shoe Falls, Bridal Veil Falls, Lonecreek Falls en Sabie Falls). Telkens konden we via de rivier richting de waterval klimmen om zo dichtbij te komen. Vervolgens zijn we naar de MacMac pools gegaan, dit is een soort meertje in de bergen waar je mag zwemmen. Jammergenoeg was het een feestdag en dus druk, dit betekende ook dat er een stel kerels waren (zwarte kerels, sorry allemaal) die ons maar al te graag in bikini wilde zien. Eerst weerhield dit ons ervan om te gaan zwemmen, maar we hadden onze persoonlijke bodyguards bij ons (Daan en Michael), waardoor we ongemerkt konden omkleden. In een afgelegen deel van het meer hebben we toen toch kunnen zwemmen. Het was fanatisch om midden in de natuur, tussen al die bergen, te zwemmen. Inmiddels was onze eerste dag alweer voorbij en gingen we naar Hazyview naar ons hostel. Na wat problemen met de boeking en bureaucratie van hostelworld hadden we een heerlijk bed om in te slapen. De volgende dag was het tijd om naar Kruger te gaan. Hier hebben we echt een fantastische dag gehad, waar we zelfs de big 5 gezien hebben (inclusief luipaard en leeuw). Het luipaard kwam totaal uit het niets de weg op gelopen, maar werd vervolgens afgeschrikt door een boerenlul die te hard kwam aanrijden. Na 15min gewacht te hebben, kwam dit prachtige dier ons gelukkig vanachteren tegemoet gelopen en hebben we een aantal goede foto's kunnen nemen. Op dag 3 zijn we verder gegaan met de panorama route, waaronder God's Window, Bourke's Luck Potholes, Blyde River Canyon en Pilgrimsrest. De uitzichten die ik hier heb gezien zijn ongelofelijk mooi, ik heb nog nooit zoiets moois gezien in mijn hele leven. De dag erna was het alweer tijd voor Kruger, we zijn deze dag begonnen met een sunrise drive. Dit begint dan om 04.45, dus ruim een uur voordat het park voor de dagbezoekers opent. Het is nog donker en met een lamp ben je op zoek naar de dieren. Dit zorgt voornamelijk voor een spannende sfeer, maar we hebben minstens net zoveel dieren gezien door zelfstandig door het park te rijden. De rest van de dag hebben we dus zelf rondgereden, helaas geen katachtige meer gezien, maar wel een groep olifanten die de rivier overstak en 2 olifanten die de liefde gingen bedrijven vlak voor onze auto. Ook daar hebben we natuurlijk foto's van genomen.
De rest van de week hadden we voornamelijk last van een 'post-roadtrip depression', vooral aangezien de al spaarzaam leerzame momenten in het ziekenhuis nog verder afnemen. Inmiddels kunnen we aardig bloedprikken en infusen plaatsen, maar medisch inhoudelijk hebben we weinig bijgeleerd. Agnieszka en ik hebben nog steeds het gevoel dat we als een soort Peppi en Kokki door het ziekenhuis lopen, en grappig genoeg verwijzen de artsen de andere studenten naar ons door, omdat wij weten 'hoe het moet'. Het is maar goed dat jullie hier allemaal geen patiënt zijn.
Dit weekend zijn we (rustig) in Pretoria gebleven, wat fijn was, totdat ons dak zaterdagnacht instortte. Om 00.30 zaten Agnieszka en ik nog te kletsen in mijn slaapkamer, totdat we ineens een doffe klap hoorde. Toen we gingen kijken was een deel van het dak ingezakt en zijn we snel de familie erbij gaan halen. Nog voordat ze het materiaal konden pakken om te stutten, zakte het dak volledig in en zaten we in een huis vol met puin. In plaats van een rustige, ontspannen zondag aan het zwembad, hebben we dus geklust. Gelukkig is er niemand gewond geraakt en is het dak inmiddels weer stabiel (maar nog niet gemaakt).
Komende week wordt vooral een week vol met feest. Woensdag is Fabienne jarig, donderdag gaan we uit met een arts uit het ziekenhuis om typisch Afrikaans (zoals de boeren hier doen, dus de witte Afrikanen) te dansen. Vrijdag is er een groot studentenfeest, zaterdag gaan we koningsdag vieren bij de Nederlandse ambassade en zondag vertrekken we voor een nieuwe roadtrip naar Drakenbergen, die tot en met dinsdag zal duren.
Sorry dat het een tijdje op zich heeft laten wachten totdat ik mijn blog geschreven heb. Zie dit maar als een goed teken, namelijk dat ik het hier erg naar m'n zin heb. Gelukkig voor jullie schrijf ik nu alleen de echt leuke dingen op, zonder dit te vermengen met het 'saaie' dagelijkse leven van hier.
Om te beginnen zijn we (Agnieszka en ik) samen met Michael (de zoon van Greenodd) en Daan (student uit Amsterdam) naar Krugerpark en panoramaroute geweest. De eerst dag vertrokken we om 5u vanuit Pretoria naar Dullstroom om te ontbijten. Daarna zijn we via de Long Tom Pass (een deel van de panoramaroute) naar Sabie gegaan. Sabie is een klein stadje met daar omheen verschillende watervallen. We zijn naar 4 watervallen gegaan (Horse Shoe Falls, Bridal Veil Falls, Lonecreek Falls en Sabie Falls). Telkens konden we via de rivier richting de waterval klimmen om zo dichtbij te komen. Vervolgens zijn we naar de MacMac pools gegaan, dit is een soort meertje in de bergen waar je mag zwemmen. Jammergenoeg was het een feestdag en dus druk, dit betekende ook dat er een stel kerels waren (zwarte kerels, sorry allemaal) die ons maar al te graag in bikini wilde zien. Eerst weerhield dit ons ervan om te gaan zwemmen, maar we hadden onze persoonlijke bodyguards bij ons (Daan en Michael), waardoor we ongemerkt konden omkleden. In een afgelegen deel van het meer hebben we toen toch kunnen zwemmen. Het was fanatisch om midden in de natuur, tussen al die bergen, te zwemmen. Inmiddels was onze eerste dag alweer voorbij en gingen we naar Hazyview naar ons hostel. Na wat problemen met de boeking en bureaucratie van hostelworld hadden we een heerlijk bed om in te slapen. De volgende dag was het tijd om naar Kruger te gaan. Hier hebben we echt een fantastische dag gehad, waar we zelfs de big 5 gezien hebben (inclusief luipaard en leeuw). Het luipaard kwam totaal uit het niets de weg op gelopen, maar werd vervolgens afgeschrikt door een boerenlul die te hard kwam aanrijden. Na 15min gewacht te hebben, kwam dit prachtige dier ons gelukkig vanachteren tegemoet gelopen en hebben we een aantal goede foto's kunnen nemen. Op dag 3 zijn we verder gegaan met de panorama route, waaronder God's Window, Bourke's Luck Potholes, Blyde River Canyon en Pilgrimsrest. De uitzichten die ik hier heb gezien zijn ongelofelijk mooi, ik heb nog nooit zoiets moois gezien in mijn hele leven. De dag erna was het alweer tijd voor Kruger, we zijn deze dag begonnen met een sunrise drive. Dit begint dan om 04.45, dus ruim een uur voordat het park voor de dagbezoekers opent. Het is nog donker en met een lamp ben je op zoek naar de dieren. Dit zorgt voornamelijk voor een spannende sfeer, maar we hebben minstens net zoveel dieren gezien door zelfstandig door het park te rijden. De rest van de dag hebben we dus zelf rondgereden, helaas geen katachtige meer gezien, maar wel een groep olifanten die de rivier overstak en 2 olifanten die de liefde gingen bedrijven vlak voor onze auto. Ook daar hebben we natuurlijk foto's van genomen.
De rest van de week hadden we voornamelijk last van een 'post-roadtrip depression', vooral aangezien de al spaarzaam leerzame momenten in het ziekenhuis nog verder afnemen. Inmiddels kunnen we aardig bloedprikken en infusen plaatsen, maar medisch inhoudelijk hebben we weinig bijgeleerd. Agnieszka en ik hebben nog steeds het gevoel dat we als een soort Peppi en Kokki door het ziekenhuis lopen, en grappig genoeg verwijzen de artsen de andere studenten naar ons door, omdat wij weten 'hoe het moet'. Het is maar goed dat jullie hier allemaal geen patiënt zijn.
Dit weekend zijn we (rustig) in Pretoria gebleven, wat fijn was, totdat ons dak zaterdagnacht instortte. Om 00.30 zaten Agnieszka en ik nog te kletsen in mijn slaapkamer, totdat we ineens een doffe klap hoorde. Toen we gingen kijken was een deel van het dak ingezakt en zijn we snel de familie erbij gaan halen. Nog voordat ze het materiaal konden pakken om te stutten, zakte het dak volledig in en zaten we in een huis vol met puin. In plaats van een rustige, ontspannen zondag aan het zwembad, hebben we dus geklust. Gelukkig is er niemand gewond geraakt en is het dak inmiddels weer stabiel (maar nog niet gemaakt).
Komende week wordt vooral een week vol met feest. Woensdag is Fabienne jarig, donderdag gaan we uit met een arts uit het ziekenhuis om typisch Afrikaans (zoals de boeren hier doen, dus de witte Afrikanen) te dansen. Vrijdag is er een groot studentenfeest, zaterdag gaan we koningsdag vieren bij de Nederlandse ambassade en zondag vertrekken we voor een nieuwe roadtrip naar Drakenbergen, die tot en met dinsdag zal duren.
-
20 April 2015 - 18:01
Skoonpa:
Wat een geweldige ervaringen hé!
Wat dat betreft zal het zeker weer wennen zijn als je terug bent.
Heb je nog een mailtje gestuurd of je voor mij wat uit de tax free shop kunt meenemen!
Laat even weten of je die mail hebt ontvangen?!
Groetjes en hug,
Skoonpa -
20 April 2015 - 23:25
Iris N Niko:
Wat een avonturen weer! En de man waar je mee op de foto staat op Facebook staat is dat PAUL KRUGER? Veel plezier bij alle feesten en hopelijk snel een heel dak voordat het gaat regenen! -
21 April 2015 - 18:11
Paul:
Nou meid, wat een avonturen maak jij mee. Blijf er maar lekker van genieten.
Groetjesss
-
25 April 2015 - 09:18
Zussie:
Heb zin als je er weer bent. Een opmerking het is de luipaard;) tot snel! -
05 Mei 2015 - 15:08
Janneke:
Wat gaaf allemaal! Behalve dan dat je vakinhoudelijk geen meter opschiet, haha! Maar het gaat ook voornamelijk om de ervaring he! En is toch ook wel een opsteker dat ze de patiënten naar jullie doorverwijzen.
Anton is jaloers, hij heeft het luipaard alleen gezien in de dierentuin van Pretoria.
Geniet nog maar ff van al het moois en leuks daar, voor je het weet ben je al weer thuis. Broertje blij natuurlijk want hij kijkt uit naar je thuiskomst. Maar voor nu, geniete daar!
Kus van je schoonzus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
